Een foto is een verbeelding van een werkelijkheid.
Een werkelijkheid die zich beweegt tussen wit en zwart.
Een werkelijkheid die onze verbeelding weerspiegelt.
Een werkelijkheid die om vereenvoudiging vraagt.

Mijn foto’s zijn mijn verbeelding van die werkelijkheid. De foto’s zijn meestal het resultaat van dat wat ik tegenkom (actief/passief) en mij intuïtief raakt.

Ik probeer dat vast te leggen op een wijze die vragen oproept. Vervreemding  (gelaagdheid), eenvoud (orde in chaos), beweging en zoveel mogelijk “de mens” erin (zichtbaar of onzichtbaar) spelen hierbij een rol.

Uiteindelijk doel is de mens in zijn “werkelijkheid” laten zien op een manier die prikkelt tot nadenken en leidt tot vragen als: Wat zie ik? Wat gebeurt hier? Wat doet de mens? Waarom? Hoe doet hij dat?